10 مورد از ثروتمندترین کشورهای جهان
1- لوکزامبورگ: (ثروتمندترین کشور دنیا) Luxembourg
درآمد سرانه ملی: 58810 دلار
درصد باسوادی: 99 %
میزان بیکاری: 4.8 %
درصد بودجه برای آموزش از کل بودجه سالانه: 3.7 %
2- نروژ: Norway
درآمد سرانه ملی: 55190 دلار
درصد باسوادی: 100 %
میزان بیکاری: 1.7 %
درصد بودجه برای آموزش از کل بودجه سالانه: 3.76.7 %
شرط رسیدن به موفقیت این است که ابتدا باور کنیم که می توانیم موفق شویم. اعتقاد درونی به اینکه ما قدرت انجام کاری را داریم و لیاقت رسیدن به هدف را هم داریم، ضامن موفقیت ماست. در این مقاله ۲۶ راهکار اساسی برای داشتن کلیدهای موفقیت به ما معرفی میگردد.
بزرگترین مسئله که اکثر ما گرفتارش هستیم این است که در وجودمان آتش عشق و علاقه شعله ور نیست هیچ چیز مانع موفقیت یک انسان مشتاق و علاقمند نیست.
اگر بتوانیم ایمان بیاوریم همه چیزبرایمان ممکن می شود به خدا ایمان آوریم نه فقط در ظاهر بلکه با اطمینان به او به عنوان راهنمای خود اعتقاد آوریم.
1- تفکر مثبت داشته باشیم، « دکترنورمن پیل » می گوید: افکار خوب و مثبت همچون تابش نور خورشید بر اتاقی تاریک است که همه جا را روشن می کند.
۲- باور و ایمان داشته باشیم، همیشه آن چیزی اتفاق می افتد که ما واقعاً باورش داریم. این یک حقیقت است. پس باید باورهای محدود کننده ای که مانع موفقیت ما هستند را شناسایی کنیم و آنها را از بین ببریم.
۳- هر روز منتظر اتفاق خوبی باشـیم، اگر انتظار وقوع چیزی را داشته باشیم آن چیز به وقـوع می پیوندد.
۴- افکارمان را کنترل کنیم، موفقیت از طریق کنترل کامل افکار، اعمال به وجود می آید.
کمتر کسی را سراغ داریم که با نام ماشین بنز آشنا نباشد و رویای داشتن آن را در سر نپروراند.
بنز اولین خودرویی است که با سوخت بنزینی به حرکت درآمد. خالقش پسری بود خلاق و با استعداد که در خانواده ای فقیر به دنیا آمد. پدرش تعمیرکار و مکانیک موتورهای اتومبیل بود و پسرش عاشق تحصیل و علم.
در زندگی نامه کارل فردریش بنز اینگونه آمده است که: 170 سال پیش، 25 نوامبر سال 1844 کارل بنز مهندس و مخترع مشهور آلمانی در شهر کارلسروهه آلمان متولد شد. فقط 2 سال داشت که پدرش را از دست داد، بعدها به یاد پدرش، نام خود را به کارل فردریش بنز تغییر داد. نبود پدر، خانواده کارل فردریش را با مشکلات زیادی روبرو کرد و مخارج زندگی توسط مادرش به سختی تأمین می شد. با وجود اینکه از نظر مالی به شدت مشکل داشتند، اما مادر کارل بنز روی تحصیل فرزندنش حساس بود و اولویت را تحصیل او می دانست. کارل بنز در مدارس خوب آن دوران شروع به تحصیل کرد و نبوغ خود را خیلی سریع به نمایش گذاشت. زمانی که فقط 9 سال سن داشت در سالن سخنرانی که دانشمندان آن دوران حضور می یافتند و دستاوردهایشان را عرضه می کردند، حضور می یافت و به مباحث علمی گوش می داد. در این دوران کارل بنز جوان به شدت تحت تأثیر سخنرانی های فردیناند ردتنباخر قرار گرفت، کسی که از وی به عنوان یکی از بنیان گذران مهندسی مکانیک یاد می شود.
در جوانی کارل بنز بدنبال تحصیل در رشته ی آهنگری بود، اما به مرور مسیرش را تغییر داد و تصمیم گرفت همانند پدر مهندس لوکوموتیو شود. کارل بنز 30 سپتامبر سال 1860 در سن 15 سالگی در امتحان ورودی دانشگاه کارلسروهه برای رشته مهندسی مکانیک شرکت کرد و با قبولی در این آزمون اجازه ورود به دانشگاه را یافت. کارل بنز در این دوره نیز از شاگردان بزرگ فردینان ردتنباخر به حساب می آمد. کارل فردریش بنز در تاریخ 9 جولای سال 1864 در حالی که فقط 19 سال سن داشت با مدرک مهندسی مکانیک از دانشگاه کارلسروهه فارغ التحصیل شد.
ایده ساخت ماشین در ذهن کارل بنز در خلال تحصیل در دانشگاه و زمانی که وی با دوچرخه به دانشگاه می رفت شکل گرفت. کارل بنز در تمام طول مسیر روی ایده خود فکر می کرد و آن را می پروراند. بعد از پایان تحصیل کارل فردریش بنز به مدت 7 سال در کارخانه های مختلف به عنوان کارآموز مشغول به کار شد، اما در هیچ کدام از آنها شغل ثابت پیدا نکرد. با این حال حضور در این شرکت ها و شرکت در دوره های آموزشی آنها در کنار تجربه ی کارهای مختلف، دید وسیع و تجربه گرانبهایی را در اختیارش قرار داد. سال 1871 کارل بنز در سن 27 سالگی به همراه آگوست ریتر شروع به ساخت یک کارخانه کوچک آهن و کارگاه آهنگری کرد. سال های اولیه کار نتایج کاملاً ناامید کننده بود و اگوست ریتر دیگر به کار علاقه نشان نمی داد؛ اما کارل بنز به کار امیدوار بود و به تلاش ادامه می داد.
در این وضعیت نامزد کارل بنز، برتا رینگر با جهیزیه خود سهم اگست ریتر را خرید. آنها یک سال بعد با هم ازدواج کردند و صاحب ۵ فرزند به نام های ایگن، ریچارد، کلارا، تایلد و آلن شدند. در شرایطی که کارخانه آهن و کارگاه آهنگری کارل بنز در شرایط بدی قرار داشت و آنها به سختی می توانستند مخارج روزمره خود را تأمین کنند، کارل بنز توانست مدل های اولیه موتور خود را اختراع کند و این موضوع کمک بزرگی به سودآوری کارخانه آنها کرد و کمی از مشکلاتشان کاست. به مرور کارل بنز با ثبت اختراعات خود درزمینه مدل های مختلف موتور و ساخت موتورهای قویتر، در حالی که سود مناسبی را برای شرکت به همراه آورد، توانست باعث شهرت وی شود. در اوایل دهه ی 1880 مشکلات دوباره به سراغ شرکت آنها آمد و بخاطر بدهی های بانکی و فشارهایی که از بانک ها بخاطر مخارج سنگین کارشان وارد می شد شروع به واگذاری سهام شرکت کرد. تا آنجا که کارل بنز تنها 5% از سهام شرکت را دراختیار داشت و حتی به نظرات وی در طراحی محصولات شرکت نیز اهمیتی داده نمی شد. همین موضوع باعث شد که سال 1883، کارل بنز بطور کامل شرکتی که خود آن را تأسیس کرده بود را ترک کند و به کار مورد علاقه و سرگرمی دوران کودکیش یعنی تعمیر دوچرخه مشغول شود و یک مغازه برای تعمیر دوچرخه باز کرد و بعد از مدتی نیز کمپانی جدید تأسیس کرد و خیلی زود به موفقیت قابل ملاحظه ای در ساخت موتورهای گازی ثابت دست یافت.
موفقیت کارل بنز در شرکت جدید کمک کرد تا وی بتواند روی رویای کودکی اش یعنی کالسکه های بدون اسب تمرکز کند. سرانجام کارل بنز رویای خود را در سال 1885 با ثبت بنز پتنت-موتورواگن به حقیقت تبدیل کرد تا نامش را در تاریخ صنعت خودر جاوان سازد و نوید شروع عصر طلایی جدیدی را بدهد. کارل بنز در تاریخ 19 ژانویه سال 1885 سه چرخه ای را که با موتور گازسوز حرکت می کرد، به شماره ۳۷۴۳۵ در دفتر ثبت اختراعات آلمان، در شهر برلین ثبت کرد. این خودرو نخستین اتومبیل در صنعت خودروسازی بشمار می آید.
در همان سال کارل بنز یک پشتیبان مالی دیگر به نام فردریک ویلهم ایلینگر در ماکس رز پیدا کرد. فردریک یک فروشگاه دوچرخه فروشی داشت و کارل بنز متوجه علاقه زیاد او به وسایل موتوری شد و در همان زمان بود که کارل بنز با کمک فردریک و یک شرکت دیگر، شرکت خود را به نام بنز راه اندازی کرد.
آنها توانستند نیروی کار شرکت خود را به ۲۵ نفر افزایش دهند. آنها تا جایی پیشرفت کردند که دیگر قادر بودند امتیاز تولید موتورهای بنزی خود را به دیگران واگذار کنند. بعد از این بود که کارل بنز تصمیم گرفت تمام وقتش را صرف توسعه موتورهای اتومبیل کند. سرانجام او موتورهای چهارزمانه بنزینی خود را روی کالسکه ای نصب کرد و در سال ۱۸۸۶ بود که توانست از اولین خودروی بنزینی خود بهره برداری کند و آن را به نمایش عمومی بگذارد.
تا سال ۱۸۸۷ او ۳ مدل از این نوع خودروها را طراحی کرد. کارل بنز ، مدل اول را در سال ۱۹۰۶ به موزه آلمان اهداء کرد. مدل دوم را چندین بار طراحی و بازسازی کرد و مدل سوم هم دارای چرخ های چوبی بود که همسرش، برتا برای اولین بار با این خودرو به مسافرت طولانی رفت. در سال ۱۸۸۶ بنز توانست به مرحله ای از موفقیت برسد که تولیداتش دیگر جوابگوی تقاضای مردم نبود، در نتیجه تصمیم گرفت کارخانه خود را توسعه دهد.
بتدریج «بنز» در امر خودروسازی پیشتاز شد و در سال ۱۸۹۹ به یک شرکت سهامی بزرگ تبدیل شد. به طوری که در آن زمان سالانه ۵۷۲ دستگاه خودرو تولید می کرد.
در سال ۱۹۰۳ کارل بنز از کارهای فنی کناره گرفت تا به عنوان ناظر هیات مدیره به کار خود ادامه دهد. این اقدام او به دنبال مشاجره ای بود که با مدیرعامل داشت. اما ۳ سال بعد به این نتیجه رسید که شرکتی به نام خودش یعنی «کارل بنز» در لیرنبورگ آلمان تأسیس کند. سهامداران این شرکت خودش و پسرانش بودند. آنها در ابتدا تمام تلاش شان را بر این گذاشتند که خودروهایی با موتور بخار تولید کنند. ولی زمان در حال تغییر بود و تقاضا برای این موتورها کاهش یافت، بنابراین او مجبور شد خط مشی خود را تغییر دهد. در سال ۱۹۱۲ «بنز» شرکت را به عنوان یک شریک ترک کرد و پسرانش را تنها گذاشت و شرکت بسرعت پیشرفت کرد و شعبه هایی در بازارهای مختلف ایجاد کرد.
برای مثال در انگلیس خودروهای تولیدی این شرکت به خاطر کیفیت بالایی که داشتند به عنوان تاکسی به کار گرفته شدند و هر روز بر محبوبیت آنها افزوده می شد. در سال ۱۹۲۳ کارل آخرین خودروهای تولیدی خود را ساخت. این خودرو ۸ و دیگری ۲۵ اسب بخار قدرت تولید می کرد. هر دوی اینها را کارل بنز برای استفاده شخصی خودش نگه داشت و از آنها لذت برد و هرگز آنها را نفروخت و این خودروها اکنون در موزه نگهداری می شوند.
مرسدس نام یک دختر اسپانیایی است و نام دختر امیل یکینگ، تاجر بزرگ اتریشی است و کارل بنز نام او را روی محصول خود گذاشت. پدر این دختر نماینده فروش محصولات بنز بود. کارل بنز در چهارم آوریل ۱۹۲۹ در منزلش واقع در لیدنبورگ درگذشت و امروزه خانه اش به عنوان دفتر مرکزی مرسدس بنز استفاده می شود.
اگرچه خودش چندان از ثروتش بهره مند نشد، اما امروزه کارخانجات بنز زیباترین و بهترین اتومبیل ها را به بازار عرضه می کنند و سبب افتخار بازماندگان کارل می شوند.
درآمد بنز گروه خودروسازی مرسدس متشکل از برندهای مرسدس بنز، مای باخ، اسمارت، مرسدس بنز AMG و مرسدس بنز مک لارن است. این گروه در سال ۲۰۰۴ بیش از یک میلیون و ۲۲۶ هزار و ۸۰۰ دستگاه از خودروهای خود را به فروش رساند. به دلیل برخی از مسائل زیست محیطی، فروش برند مرسدس بنز در سال ۲۰۰۳ دو درصد کاهش داشت و این در حالی است که فروش بخش اسمارت این گروه به دلیل معرفی مدل جدید ۲۲ درصد افزایش داشته است.
درآمد گروه مرسدس در سال ۲۰۰۴ به ۶/۴۹ میلیارد یورو رسید.
گروه مرسدس سعی کرده است به منظور سودآوری بیشتر، عمده تمرکز خود را متوجه مسائل مربوط به کیفیت، راندمان و قدرت محصولات خود کند.
کیفیت یکی از مهم‌ترین خصیصه های برند مرسدس بنز است. آنها در طول روند تولید بارها خودرو را مورد آزمایش قرار می دهند و پس از آن نیز سعی می کنند با ارتباط با فروشندگان و مشتریان از کیفیت و چگونگی محصول خود پس از تولید اطلاع حاصل کنند.
فروش ۲۰۰۴ گروه مرسدس در بازارهای توسعه یافته متفاوت بوده است. به عنوان مثال در اروپای غربی ۳ درصد کاهش و در اسپانیا ۱۰درصد افزایش داشت و در بازار چین با ۶ درصد افزایش به ۹۸۰۰ دستگاه رسید.
منبع : پرورش افکار
راز موفقیت به سبک زنان معروف دنیا
همه ما دوست داریم درباره برنامه زندگی افراد موفق بدانیم، این که آنها چگونه زمان خود را مدیریت می کنند و فعالیت های زیادی را در طول 24 ساعت با موفقیت انجام می دهند، در لیست ذیل، فعالیت های روزانه 15 نفر از زنان موفق را که در عرصه های مختلف فعالیت دارند، در نظر گرفته ایم، با ما همراه باشید تا رازهای موفقیت آنها را برایتان بازگو کنیم.
1- Hannah Bronfman، مدل و بنیان گذار DJ,HBFIT:
او از مدل های مشهور است و عکس های او در اینستاگرام طرفداران زیادی دارد، حنا می گوید این از خوش شانسی من است که در روز تنها چهار ساعت در بعدازظهرها با کمپانی دی جی همکاری می کنم، او هم خواب کافی را دلیل موفقیت اش می داند.
2- Vera Wang، فشن دیزاینر:
یکی از موفق ترین دیزاینر هاست، دلیل موفقیتش را خواب راحت و آسوده در شب می داند، بر طبق گفته هایش، بهترین ایده ها شب هنگام و موقع خواب به ذهنش می آیند .
3- Blake Lively،بازیگر:
بلیک، چهره ای دوست داشتنی و لبخندی تأثیر گذار دارد، بلیک عاشق شکلات است، به گفته خودش یک لیوان هات چاکلت داغ همیشه صبح ها، و یک تکه شکلات تلخ بعد از ظهرها،همیشه در برنامه روزانه اش است و معتقد است شکلات حس خوبی به او می دهد.
مطمئناً می دانید که اولین تأثیر در مصاحبه شغلی اهمیت زیادی دارد، و احتمالاً هم این نکته را رعایت کرده اید، چون الان یک کار جدید دارید. اما آیا می دانستید در روع کردن یک کار جدید هم اولین تاثیر اهمیت دارد؟
طی چند ساعت، روز یا حتی هفته اول که کار جدیدی را شروع می کنیم، رئیس جدید ما و همکارانمان تفکر خود را نسبت به ما شکل می دهند و همین مسئله مابقی زمانی را که با این کارفرما می گذرانیم را تعیین میکند. مثلاً اگر از همان ابتدا بعنوان فردی که از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کند شناخته شویم، خیلی سخت می توانیم آن برچسبی که بهمان چسبیده است را بکنیم و جایگاهمان را تغییر دهیم، حتی اگر واقعاً لیاقتش را داشته باشیم. برعکس این، اگر در چند هفته اول سخت کار کنیم، بعدها رئیس و همکارانمان خیلی راحت تر از سر اشتباهاتمان می گذرند.
در زیر به ۱۰ نکته برای ایجاد تأثیری فوق العاده روی رئیس و همکارانمان اشاره می کنیم.
۱) بین کارها کمی استراحت کنیم.
اگر قبل از رفتن به سراغ یک کار جدید کمی به خودمان استراحت دهیم، می توانیم برنامه های کاری قبل را از ذهنمان پاک کرده و خودمان را برای برنامه های جدید آماده کنیم. انسانها مخلوقات عادت هستند. هر شغلی، مخصوصاً کاری که مدت زمان زیادی در آن بوده باشیم، یک نوع عادت و روتین در زندگیمان ایجاد می کند و باعث می شود بدون اینکه خودمان بخواهیم، میلی به تغییر نداشته باشیم. حین چند روز استراحت بین کار قدیم و کاری که تازه می خواهیم شروع کنیم میتواند به ما کمک کند خودمان را برای روتین کاری جدید و محیط کارمان آماده کنیم.
۲) تحقیق کنیم.
احتمالاً طی دوره مصاحبه ها و مقدمات شروع کار روی کارفرمای جدیدمان خوب تحقیق کرده ایم. الان وقتش رسیده که تحقیقاتمان را تمام کنیم و درک خودمان را درمورد کارفرمای جدید تکمیل کنیم. اگر بین کار قدیم و کار جدیدمان چند روز استراحت بیندازیم می توانیم از آن زمان برای این منظور استفاده کنیم.
برای تحقیق کردن درمورد کارفرمای جدید، هر نوشته ای درمورد این شرکت جدید به ما کمک می کند، از جمله کتاب راهنمای کارمندان. هدف ما دو جنبه دارد: یکی فهمیدن درمورد کاری که شرکتمان انجام می دهد و اینکه ما به چه درد آن می خوریم و یکی برای دانستن اینکه چه انتظاری از محیط کارمان داشته باشیم. اگر ما یا کسی در شبکه تخصصیمان کسی را در آن شرکت می شناسد، برنامه بریزیم و قبل از روز اول قرار ملاقاتی برای ناهار یا یک قهوه با او بگذاریم و با این روش از او اطلاعات بگیریم.
9 روش برای بهتر خوابیدن در شب
احتمالاً بسیاری از ما با مشکل بی خوابی مواجه هستیم و شاید حتی این مشکل زندگی مان را به شدت تحت تأثیر قرار داده باشد. راه های بسیاری برای مقابله با این مسئله وجود دارد که چند روش کاربردی در ادامه توضیح داده شده است.عده ای ممکن است فقط با به کار بردن یکی از این راه ها بر بی خوابی خود چیره شوند، در حالی که شاید عده ای دیگر لازم باشد راه های بیشتری را امتحان کنند.
1ـ برخی اوقات بهترین روش برای خوابیدن، تلاش برای بیدار ماندن است! اگر ما یک شب تلاش کنیم تا بیدار بمانیم، مطمئن باشیم که خواب خود به سراغمان خواهد آمد. برای این منظور مطالعه در رختخواب یا تماشای یک فیلم ویدئویی جالب (نه هیجان انگیز) به ما کمک می کند بی خوابی خود را فراموش کنیم.
2ـ مدت زمان کمتری در رختخواب بسر ببریم. از هر ده نفر مبتلا به بی خوابی، 9 نفر مدت زمانی بیشتر از حد نیاز در رختخواب می مانند. مثلاً ممکن است ما به 7 ساعت خواب نیاز داشته باشیم. در این صورت اگر 9 ساعت در رختخواب دراز بکشیم و با بی خوابی مبارزه کنیم، گذشت زمان را بسیار طولانی تر احساس خواهیم کرد. اگر زمان خوابیدن را به 7 ساعت کاهش دهیم، چه بسا پیش از این که احساس ناراحتی آغاز شود، به خواب برویم. در عرض چند هفته کیفیت خواب ما بهتر خواهد شد.
3ـ در طول روز چند دقیقه خواب سبک داشته باشیم. با این که تأکید بر احتمالات و شانس عقیده خوبی نیست، ولی گاهی اوقات ممکن است مؤثر باشد. مطالعات نشان می دهد 80 درصد از افراد مبتلا به بی خوابی در صورتی که در طول روز بخوابند، شب دیرتر به خواب می روند. ولی ممکن است ما جزو 20 درصد بقیه باشیم که در صورت خواب منظم نیمروزی، شب ها بهتر به خواب برویم. پس شاید بهتر باشد این راه را هم امتحان کنیم.
4ـ از آشامیدن یک لیوان شیر قبل از رفتن به رختخواب خودداری کنیم. به جای آن نیم ساعت قبل از رفتن به بستر یک وعده غذای سبک حاوی کربوهیدرات (مواد قندی و نشاسته ای) بدون چربی و پروتئین، یا کم پروتئین میل نماییم. این وعده غذایی می تواند شامل یک تکه کیک، یا یک و نیم فنجان غذای حاوی غلات (مثل برشتوک) بدون شیر باشد. زیرا پروتئین موجود در شیر اثر آرام بخشی کربوهیدرات را از بین می برد.
در زندگی نامه آکیو موریتا اینگونه آمده است که: آکیو موریتا در ۲۶ ژانویه سال ۱۹۲۱ در شهر ناگویای ژاپن از خانواده ای مقتدر و متموّل زاده شد. پدرش انتظار داشت آکیو موریتا به عنوان فرزند بزرگ خانواده پا در راه او گذارد و تجارت خانه او را در حرفه صنایع نوشیدنی اداره کند، اما آکیو موریتا از همان کودکی به وسایل الکتریکی و صوتی علاقه مند بود و می خواست بداند اشیاء چگونه کار می کنند.
رؤیای آکیو موریتا ساخت یک گرامافون الکتریکی بود. به همین دلیل رشته فیزیک را در دانشگاه اوزاکا برگزید. آکیو موریتا پس از فراغت از تحصیل و در بحبوحه جنگ جهانی دوّم که ژاپن درگیر جنگ بود به عنوان افسر نیروی دریایی در دفتر فن آوری, کار بر روی تکAkio Morita میل دستگاه ها و سلاح های حرارت یاب و ادوات هدف گیر شبانه را آغاز کرد.
در همان جا بود که با مهندس تیزهوشی به نام ماسارو ایبوکا آشنا شد. آکیو موریتا نابغه اختراع بود و در همان زمان شرکتی را به نام “ابزار دقیق ژاپن” تأسیس کرده و آمپلی فایر نیرومندی ساخته بود که می توانست آشفتگی جریان مغناطیسی در اعماق آب را برای زیردریایی ها اندازه گیری کند.
پسر نابینایی که میلیونر شد
فیلم میلیونر زاغه نشین را به خاطر می آورید؟ داستان یک پسر هندی فقیر که در یک مسابقه شرکت می کند و به یک باره ثروتمند می شود. اما داستان این پسر هندی، داستان واقعی پسری فقیر است که به کمک قانون جذب ثروت و با وجود محدودیت هایش توانسته در جوانی میلیونر شود. «سریکانت بولا» کارآفرین ۲۳ ساله هندی است که در این سن توانسته مدیرعامل یک شرکت تولیدی به ارزش ۷.۵ میلیون دلار شود. این خود یک موفقیت بزرگ در کسب و کارمحسوب می شود، به خصوص اگر این فرد نابینا هم باشد! سریکانت بولا با اینکه به طور مادرزاد نابیناست، خود را خوشبخت ترین مرد دنیا می داند، آن هم نه خاطر رسیدن به این موفقیت بلکه به خاطر داشتن خانواده ای که همیشه از او حمایت کرده اند.
لی کان هی رئیس و مدیرعامل گروه بزرگ سامسونگ، با ثروت 13.7 میلیارد دلار چهاردهمین میلیاردر جهان است. او پسر مؤسس گروه سامسونگ، لی بیونگ چول است و ثروت اولیه خود را از پدرش به ارث برده، ولی برای میلیاردر شدن تلاش فراوانی کرده است، گرچه او سومین فرزند پسر مؤسس بود، اما پدرش نسبت به دو فرزند اولش اعتماد نداشت.
لی بیونگ چول می خواست کسب و کار را به دست لی کان هی بسپارد، اما این کار به زمان نیاز داشت و تا دهه 1980 به طول انجامید تا تنش های پدید آمده کمتر شود.
برای خانم ها، توانایی همیشه منجر به اعتماد به نفس نمی شود. دلیلش این است:
زنان موفق دنیا می دانند که در هر کار مردانه ای، گاهی خود را در شرایطی نامساعد می بینند. ممکن است دست کم گرفته شویم، مورد استفاده کمتر قرار گیریم یا حتی حقوق کمتر دریافت کنیم. تحقیقات نشان می دهد زنان باید در سطوحی به طور غیرعادی بالا کار کنند تا در مقایسه با همکاران مرد خود توانا به نظر برسند.
اما به تجربه من، زنان باهوش و بااستعداد ندرتاً می فهمند که یکی از سخت ترین موانعی که باید بر آن غلبه کنند تا موفق شوند، در درونشان است.
ما درمورد توانایی های خودمان نه تنها خشن تر قضاوت می کنیم، بلکه کاملاً متفاوت از مردان این کار را انجام می دهیم. درک اینکه چرا این کار را می کنیم، اولین قدم برای اصلاح اشتباهات است. و برای این منظور باید به موقع اقدام کنیم.
این احتمال وجود دارد که اگر امروز در کارمان موفق هستیم، مطمئناً زن باهوش و بااستعدادی بوده ایم. کارول وک (Carol Dweck)، روانشناس، در دهه هشتاد میلادی یکسری تحقیقات انجام داده و بررسی کرد که دختران و پسران باهوش کلاس پنجمی چطور بر درس های سخت، جدید و گیج کننده کنار می آیند.
کارول وک نتیجه گرفت که وقتی مسئله ای خارجی و پیچیده برای یاد گرفتن به دختران باهوش داده می شد، آنها خیلی زود دست کشیده و رهایش می کنند و هرچه IQ دختر بالاتر باشد، احتمال کنار گذاشتن آن درس بیشتر می شود. درواقع، باهوش ترین دختران، بدترین واکنش ها را نشان دادند. از طرف دیگر، پسران باهوش به آن درس مشکل بعنوان یک چالش نگاه می کردند و آن را انرژی دهنده می دیدند. احتمال دوبرابر کردن تلاششان به جای دست کشیدن از آن مسئله، در آنها بیشتر بود.
اما چرا این اتفاق می افتد؟ چه چیز دختران باهوش را آسیب پذیرتر می کند و باعث می شود اعتماد به نفس کمتری داشته باشند، درحالیکه باید بیشترین اعتماد به نفس را در بین همسالانشان داشته باشند؟ در سطح کلاس پنجم ابتدایی، دخترها معمولاً در همه درس ها، از جمله ریاضی و علوم، از پسرها بهتر عمل می کنند. بنابراین هیچ تفاوتی نه بین توانایی این دخترها و پسرها وجود داشت، نه سابقه موفقیت قبلی شان. تنها تفاوت در نحوه برداشت آنها از سختی درس بود، اینکه وقتی یادگیری درسی سخت بود برای آنها چه معنا و مفهومی داشت. دختران باهوش بیشتر و سریعتر توانایی های خود را زیر سؤال می برند، اعتماد به نفسشان را از دست می دهند و درنتیجه کارایی کمتری دارند.
محققان دلیل این تفاوت را کشف کرده‌اند: اکثر اوقات دختران باهوش عقیده دارند که توانایی هایشان ذاتی و غیرقابل تغییر است درحالیکه پسران باهوش باور دارند که می توانند با تلاش و تمرین، توانایی های خود را رشد دهند.