راههای راضی بودن از زندگی کدامند

لطفا به این مطلب رای دهید

[رای ها : 18 امتیاز : 4.2]

 در ابتدا پیشنهاد می‌کنیم مقاله احساس رضایت از زندگی چیست را با دقت بخوانید و سپس اگر به دنبال راضی بودن از خودمان و زندگی‌ مان هستیم این مقاله را مطالعه کنید.

اگر از بینی بزرگ، ظاهر نامرتب همسرمان، طعنه های مادرشوهر، دوست حسود و کلاً از ساز ناکوک روزگار خسته شده ایم، با مطلب امروز ما همراه باشید.

بسیاری از روانشناسان و مشاوران خانواده، معتقدند که ریشه تمام مشکلات ما در «رضایت نداشتن» نهفته است و رضایت از زندگی یعنی شاد بودن از آنچه هستیم و آنچه داریم. شاید ما نیز درگیر مشکلات مختلفی در حوزه شخصی، خانوادگی و همچنین در زمینهٔ ارتباط با همکار، همسر، فرزند و دیگران هستیم. به نظر می رسد که گمشده اصلی در زندگی امروزه، نحوه برخورد و روبه رو شدن مان با مشکلات و ناملایمات است. در ادامه با اقتباس از کتاب کوچک رضایت نوشته «لئو بابوتا» با چهار گام اساسی برای کسب رضایت در زندگی آشنا می شویم. برداشتن این چهار گام، از ما انسانی سالم و شاد خواهد ساخت، کسی که با تغییر زاویه نگاه و افزایش آگاهی به خودباوری و اعتماد به نفس دست پیدا کرده است. او رضایت را درونی و خویش را از قید و بند عوامل خارجی رها کرده است. دست از مقایسه کردن خود با دیگران و پرداختن به ایده آل های واهی کشیده و صاحب شخصیتی مستقل و قابل اتکاست که به تأیید همه نیاز ندارد. سخن نابجای دیگران او را به هم نخواهد ریخت و در مقابل، مصمم تر از پیش برای افزایش آگاهی و بهبود شرایط خود و دیگران تلاش می کند.

افزایش اعتماد به نفس و خودباوری

رابطه ما با خودمان شبیه به رابطه ما با دیگران است، به طور مثال اگر دوستی داریم که همیشه با تأخیر سر قرار می رسد، به تدریج به او بی اعتماد خواهیم شد و اگر به کسی اعتماد نداشته باشیم، نمی توانیم او را دوست بداریم حتی اگر آن شخص خودمان باشیم! پس بهترین راه رسیدن به اعتماد به نفس، این است که با خودمان مهربان تر باشیم و شرایط خویش را با تمام وجود دوست بداریم.
برای رسیدن به این هدف، باید ذهن خود را به جای نداشته ها روی داشته ها متمرکز کنیم و این یعنی غربال کلیه عقاید و افکارمان و برگزیدن اعتقادات و افعال پسندیده ای که بدان پایبندیم. هر کسی دارای نقاط ضعف و قوت هایی است، دست از قضاوت خود برداریم و با تکیه بر نقاط قوت، به تدریج نقاط ضعف را از پای درآوریم. در این راه قطعاً گاهی با شکست مواجه خواهیم شد، اما از شکست نترسیم و با آغوش باز به استقبال آن برویم.

گام عملی: از تغییرات کوچک و عملی آغاز کنیم تا ببینیم چطور شادی پیروزی های کوچک، ما را برای رسیدن به موفقیت های بزرگ آماده خواهد کرد. لازم نیست برای ورزش کردن ساعت 5 صبح فردا را انتخاب کنیم که آن فردا هیچگاه نیاید! شاید برای شروع ورزش، یک ربع بعد از پایان کار روزانه که دغدغه کمتری داریم، نیز کافی باشد.

درونی سازی رضایت 

شادی چیست و ما چه زمانی شادیم؟! داشتن مکنت، شهرت، ثروت، قدرت و یا همسری رمانتیک، زیبا، دوست داشتنی و یا فرزندانی باهوش، باادب و درس خوان و یا شغلی کم زحمت، با دستمزدی مناسب و یا خواب صبحگاهی، خوردن غذا، رفتن به سفر، بازی کردن، میهمانی رفتن و … چند مورد از هزاران نمونه‌ ای است که هر کدام می تواند بخشی از بار شادی را در خود ذخیره داشته باشد. اما با کمی تأمل می توان افراد زیادی را مثال زد که با وجود برخورداری از بخش و یا تمام این مصادیق، باز هم احساس شادی واقعی نمی کنند. پس مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که شادی در ذهن ما عبارت است از به دست آوردن نداشته هایمان و قاعدتاً تا زمانی که شادی را در رفع کمبود های خود تعریف می کنیم به رضایتمندی نخواهیم رسید.

مثال هایی که زده شد تقریباً زودگذر و موقتی است و با کم شدن اثرشان، شادی ما هم رو به زوال خواهد رفت.

گام عملی: برای یافتن شادی سعی کنیم با تغییر زاویه دید خود از عوامل بیرونی به داشته های درونی، قدرت ادراک خود را افزایش دهیم و قدردان داشته های خود باشیم. ببینیم چه چیزهایی در زندگی ما وجود دارد که آن ها را با دنیا عوض نخواهیم کرد. شادی واقعی، بودن در کنار آن هاست. هر چند که ممکن است آنچنان که باید و شاید کامل هم نباشند.

عدم قضاوت خود و مقایسه با ایده آل ها

تخیلات، انتظارات، مقایسه ها و قضاوت های نابجا موجب بروز احساس بد و ناخوشایندی در ما می شود. به طور مثال چرا از ظاهر و قیافه خود و یا همسرمان راضی نیستیم؟ مگر زیباترین نگاه ها در چشمان رنگی، یا بهترین شامه ها در بینی های کوچک است؟ هر چند آراستگی و حفظ تناسب اندام، یک اصل است، اما معنی آن رنگی بودن چشم و کوچک بودن بینی نیست! زمانی که ما کمبودهای خود را نقص می پنداریم، حس بد ناشی از آن باعث بروز استرس و اضطراب در ما می شود و جلوی پیشرفت ما را خواهد گرفت. قرار نیست خودشیفته شویم، چرا که فرد خودشیفته با بزرگ نمایی مسائل سعی در کتمان کمبودها دارد ولی ما با پذیرش کمبودها سعی در رفع آنها خواهیم داشت. این را هم به خاطر بسپاریم که مردم مشکلات و کمبودهای خود را با ما به اشتراک نمی گذارند، پس تصاویری که از مسافرت، خانه، خودرو و دیگر داشته های دیگران می بینیم صرفاً یک روی سکه زندگی فرد مقابل را نشان می دهد. وقتی خود را با توهمات دیگران مقایسه می کنیم، مجذوب زندگی خیالی آنان می شویم و کم کم داشته های خود را فراموش می کنیم.

گام عملی: سعی کنیم خود را همان طور که هستیم بپذیریم تا بتوانیم زمینه اعتماد به نفس و دوست داشتن خود را مهیا کنیم. در مرحله بعد شاخص های ارزش گذاری خود را دوباره بررسی کنیم و نیازهای اصلی را از تصورات واهی و جعلی جدا کنیم.

واکنش صحیح در برابر افکار و رفتار نامناسب دیگران

شاید برای ما نیز پیش آمده باشد که به دلیل مقابله دیگران، قید خواسته های خود را زده باشیم، به عنوان مثال به دلیل حفظ سلامت خود تصمیم داریم از خوردن نوشابه صرف نظر کنیم، قطعاً در اولین میهمانی کسی خواهد بود که این تصمیم را سخت گیرانه یا غیرمنطقی قلمداد کند! در این حالت بهترین واکنش ایجاد فاصله با جو موجود، حفظ آرامش و کنترل خشم احتمالی و سپس یافتن پاسخی مناسب و منطقی است. آرامش خود را حفظ و این جمله را مدام تکرار کنیم «شخص مقابل قصد سوئی ندارد» با این کار ما در مرحله اول خوش بینی را در وجود خود نهادینه می کنیم. حتی اگر رفتار دیگران غرض ورزانه باشد، خوش بینی آرامش ما را در برابر آن حفظ خواهد کرد. البته خوش بینی به معنی ساده لوحی نیست و از قضاوت های عجولانه جلوگیری می کند. در مرحله دوم ما به این باور خواهیم رسید که هر نقصی به دلیل عدم آگاهی است و با این نگاه می توانیم به راحتی ببخشیم. مثلاً با خود بگوییم که این رفتار او نشانه عدم آگاهی وی از آثار مخرب نوشابه است!

گام عملی: ما باید با آهنگ طبیعت هماهنگ شویم. در طبیعت این عالم، بد بودن جایی ندارد. پس بپذیریم که اگر به ما بدی شد، بهترین جوابش خوبی کردن است. از امروز شمشیرها را غلاف کنیم و به جای ملکه عذاب، سعی کنیم همسر، پدر یا مادر، همکار، دوست، فامیل و یا همنوعی مهربان برای دیگران باشیم.

منبع : پرورش افکار